Evropska unija priprema se da potvrdi svoje snažno opredjeljenje ka reformi multilateralnih razvojnih banaka (MDB), sa ciljem da klimatske politike i finansiranje održivog razvoja postanu centralni dio međunarodne finansijske arhitekture. Ovaj pristup dolazi u trenutku kada Sjedinjene Američke Države signaliziraju povlačenje iz prioritetizacije klimatskih pitanja, što dodatno produbljuje transatlantske razlike u strategijama klimatskog finansiranja. Očekuje se da će EU svoju poziciju predstaviti na predstojećem sastanku ministara finansija, neposredno pred Godišnje sastanke Svjetske banke i MMF-a u Vašingtonu, krajem oktobra. EU dokument naglašava potrebu da razvojne banke snažnije podrže finansiranje projekata u skladu sa ciljevima Pariskog klimatskog sporazuma i da mobilizuju veće privatne investicije u tranziciju ka niskougljeničnoj ekonomiji. Evropski prijedlog predviđa:
- jačanje kapaciteta razvojnih banaka za finansiranje projekata vezanih za klimatske promjene,
- de-risking mehanizme koji podstiču privatni kapital za održive projekte,
- povećanje transparentnosti u procjeni kreditnih rizika,
- proširen pristup finansiranju u lokalnim valutama,
- i postepeno ukidanje finansiranja fosilnih goriva.
EU želi da pozicionira razvojne banke , poput Svjetske banke, Afričke i Azijske razvojne banke kao ključne aktere u globalnoj klimatskoj tranziciji. Dok EU zagovara širenje klimatskog mandata multilateralnih institucija, SAD insistiraju na njihovom povratku “osnovnim zadacima” tj. makroekonomskoj stabilnosti i smanjenju siromaštva. Ta razlika u pristupu postaje sve izraženija i mogla bi oblikovati buduću dinamiku odlučivanja unutar međunarodnih finansijskih institucija. Evropske zemlje, posebno Njemačka i Francuska, iako sa manjim pojedinačnim udjelima u glasačkim pravima, sve više koriste svoj kolektivni uticaj kako bi oblikovale klimatsku i razvojnu agendu. Brisel pritom naglašava da je klimatska otpornost neodvojiva od ekonomske stabilnosti, naročito u zemljama sa visokom klimatskom ranjivošću i rastućim dugom. Reforme MDB-ova trenutno predstavljaju najdublje promjene u posljednjih nekoliko decenija. Njihov cilj je povećanje kapaciteta za kreditiranje, preuzimanje većeg rizika i podršku zemljama koje su najizloženije klimatskim šokovima. EU otvoreno podržava mehanizme koji olakšavaju pristup finansijama zemljama sa visokim dugom i ograničenim fiskalnim prostorom — naročito malim i srednjim državama u razvoju. Poseban primjer evropskog pristupa predstavlja Evropska investiciona banka (EIB), koja je prva velika javna banka koja je klimatsku politiku postavila u središte svog mandata. EIB je najavila povećanje ulaganja u prilagođavanje klimatskim promjenama na 30 milijardi eura do 2030. godine, pokazujući da “klimatski prvi” model nije samo održiv već i strateški ekonomski opravdan. Dok SAD nastoje ograničiti klimatske komponente u radu globalnih finansijskih institucija, EU smatra da borba protiv klimatskih promjena nije odvojena od ekonomske stabilnosti, već njen osnovni preduslov. Evropski pristup polazi od teze da zemlje u razvoju — posebno one koje su najranjivije na klimatske promjene i visoke nivoe zaduženosti — mogu ostvariti dugoročni napredak samo ako se im omogući pristup novim, fleksibilnijim i zelenijim finansijskim instrumentima.